مهاجرت مفید است یا مضر؟! (قسمت دوم)

در قسمت اول این مقاله خواندیم، افرادی که خواهان این می باشند، به کشور دیگری مهاجرت کنند و زندگی جدیدی را شروع کنند، به اهداف های مختلفی فکر می کنند؛ افرادی برای رفاه بیشتر و افرادی برای نجات از سختی ها و مشکلات موجود در کشور مبدا.

در این بین افرادی به اهداف خود سریع می رسند، افرادی دیر می رسند و افرادی هرگز نمی رسند.
اینکه کدام مهاجر موفق می شود و کدام مهاجر ناموفق، به توانایی های افراد ارتباط دارد و نمی توان به طور کلی نسخه ای پیچید و گفت: مهاجرت کلا کار اشتباهی است.
تجربه چالش بر انگیز مهاجرت منجر به موفقیت نمی شود، مگر این که قبل و یا حتی بعد از ترک وطن نکات کلیدی زیر مورد توجه قرار گیرند:
•    آگاهی و ارزیابی دقیق از موقعیت (مراجعه شود به قسمت اول)
•    انگیزه مهاجرت (مراجعه شود به قسمت اول)
•    انتظارات از کشور مقصد
هر چقدر سطح انتظار مهاجران از کشور مقصد بیشتر و غیر واقعی تر باشد، میزان رضایت و در نتیجه توفیق پروژه مهاجرت کاهش می یابد. انتظارات مبتنی بر واقعیت باعث می شود که نکات قوت و امکانات موجود در کشور مقصد دیده شود و شانس موفقیت افزایش یابد.
•    امکانات مالی
افرادی که مهاجرت می کنند به لحاظ اقتصادی در 3 دسته قرار می گیرند: 1. سطوح بالای اقتصادی با پول های کلان، 2. سطح متوسط و 3. افراد متعلق به سطوح پایین اقتصادی. دسته اول آنقدر پول دارند که چند سال اول را با خیال راحت و بدون دغدغه اقتصادی طی کنند؛ ضمن این که می توانند سرمایه خود را وارد تجارتی نموده و استقرار یابند. دسته سوم به دلیل شرایط سختی که قبلا داشته اند، فشارهای اقتصادی برایشان خیلی غیر قابل تحمل نیست. دسته میانی که نه پول دسته اول را دارند و نه طاقت دسته سوم، دوره سخت تری را طی می کنند.
ولی مهم این است که هر 3 دسته نشان داده اند که می توان با هر توانایی مالی در کشور مقصد به اهداف و آرزوهای مادی و معنوی رسید. خوب است به عنوان مثال، برای دسته های دوم (سطح متوسط اقتصادی) و سوم (سطح پایین اقتصادی) فرد موفقی را معرفی کنیم:
?    دسته دوم: حسن خسروشاهی (هفتمین میلیاردر ونکوور کانادا با ثروت خالص بالغ بر 1.08 میلیارد دلار)
حسن خسروشاهی ریاست Persis Group of Companies را بر عهده دارد. این شرکت هلدینگ، در حوزه‌ های مختلفی از جمله ساخت آسمان‌ خراش‌ ها و مراکز خرید، خرده‌ فروشی و همچنین فرآورده ‌های دارویی سرمایه‌ گذاری می ‌کند.
خسروشاهی متولد 1319 شمسی در شهر تهران است. او مدارک خود را در 2 رشته حقوق و اقتصاد از دانشگاه تهران دریافت کرد و در سال 1360 شمسی به ونکوور کانادا مهاجرت کرد. او یک سال بعد، فروشگاه ‌های زنجیره ‌ای قطعات الکترونیکی خود به نام Future Shop را ایجاد کرد که بعدها آن را به قیمت 580 میلیون دلار به شرکت آمریکایی Best Buy فروخت.
?    دسته سوم: کریم حکیمی، موسس "حکیم اپتیکال"
کریم حکیمی موسس "حکیم اپتیکال" متولد تهران است. او که از 8 سالگی به دلیل درگذشت پدر مجبور به کار شد تا خانواده اش را تامین کند، در همان کودکی در یک عینک فروشی کار پیدا کرد و در حالی که شبانه مشغول کار بود، روزها مدرسه می رفت. در دوران نوجوانی به نیروی دریایی پیوست و آن هنگام بود که به اروپا سفر کرد تا تخصص خویش را در امر تولید لنز عینک کامل کند. او با نامه نگاری با دولت های آمریکا، کانادا، استرالیا طرح ها و ایده هایی را که برای امور بازرگانی موفقیت آمیز می پنداشت مطرح کرد؛ اما تنها با استقبال دولت کانادا روبرو شد. او که حتی پول بلیط برای سفر به کانادا را نداشت، با کمک 500 دلاری دولت وقت کانادا با کشتی به کانادا آمد؛ بدین ترتیب کانادا با 500 دلار، بر روی یک نابغه بازرگانی ایرانی سرمایه گذاری کرد.
در تورنتو آقای حکیمی موفق شد در سال 1967 میلادی، نخستین کارگاه لنزسازی و عینک فروشی خویش را افتتاح نماید. هم اکنون کمپانی او دارای بیش از 150 شعبه، 100 لابراتور کوچک عینک سازی و 6 کارخانه بزرگ عینک سازی در کانادا است. حکیمی تنها سالانه 20 میلیون دلار به دولت کانادا مالیات می دهد. کریم حکیمی از معدود ایرانیانی است که به دلیل خدماتش، مفتخر به لقب Sir شده است. در سال 2008 برخلاف سنت نامگذاری خیابان ها در کانادا (نامگذاری خیابان به نام کسانی که خدمت مهمی برای کشور و مردم کرده و فوت کرده اند) این بار با حضور خود کریم حکیمی، خیابان حکیمی در محله "اسکاربرو" در تورنتو نامگذاری شد. در سال 2011 حکیمی به عنوان یکی از 25 مهاجر ممتاز کانادا انتخاب شد.